Zaterdag 5 september 2020 was het eindelijk weer zover. Na een hele vervelende tijd door het COVID-19 virus, was er eindelijk weer een officiële wedstrijd voor NWVV 2. En wel een bekerwedstrijd, in Coevorden, tegen CSVC 4.
Leiders Veronique Hagemeijer en Arjan van Oosten hadden hun team de afgelopen weken wel al getest met 2 oefenwedstrijden, maar dat werd geen overdeeld succes. Zo waren er nederlagen tegen SVBO 4 en VEV 2.
Het team heeft een kleine metamorfose door gemaakt, door gestopte spelers, doorgeschoven spelers en nieuwe spelers.
Zo had ik vandaag graag groot willen uitpakken met “The return of the Legend” Harm Jan Meijering, maar niets was minder waar. Want toen ik de opstelling van NWVV 2 onder de loep nam kwam ik tot conclusie, dat men noodgedwongen met een uitgekleed elftal aan de wedstrijd moest beginnen, want naast Druppie waren oa ook aanvoeder Ferdinand Smidt en Mark van der Veen om verschillende redenen afwezig.
Wel zag ik nieuwkomers. Vorig jaar nog leider, maar nu toch echt weer als laatste man op het veld Kevin Kaiser is terug van weg geweest. Dat zelfde geld voor de zoon van de vader Michel Winter. Ook zag ik dat vanuit de jeugd Yari “kut keeper” Prikar (grapje Yari!) en Yoran Duursma de wonder selectie van NWVV 2 versterken.
En als laaste wil ik speciaal aandacht voor de terugkeer van een grote, kleine speler op de groene velden van het noorden van het land. Hidde Gosevoort stond aan de aftrap. Jawel de man die de afgelopen 15 jaar al zegt te gaan stoppen met voetballen heeft de draad nu weer op gepakt in NWVV 2!
Omdat er zoveel spelers afwezig waren deden vanuit de JO19-1 ook Dylan Jaarsma en Patrick Hendriks mee. Ik moest dit erbij zetten om deze jongens nog eens te bedanken voor hun inzet!
Maar goed om 14.30 uur begon de wedstrijd tegen CSVC 4. De dugout was zoals te doen gebruikelijk goed gevuld met spelersvrouwen en de staf en reserves stond vrolijk buiten in het zonnetje.
Ze zagen tot mijn en eigenlijk ieder anders verbazing dat NWVV meteen goed uit de startblokken kwam. Niets leek op het team dat de oefenwedstrijden slecht had gepresteerd.
Er was meteen druk op de tegenstander die er eigenlijk helemaal niet aan te pas kwam. Je kon zien dat er een duidelijk tactisch plan was, wat tot redelijk verzorgt voetbal leide aan de kant van de Nieuw Weerdingers.
Dit leide niet meteen tot grote kansen, maar het overwicht kwam goed in uitdrukking als je de corners bekeek. Na een half uur stond NWVV daarin namelijk al met 0 – 4 voor.
Hier kwamen dan ook de gevaarlijkste momenten uit. Kevin Kaiser kopte een bal in de hoek, maar had net geen kracht genoeg om de keeper van CSVC moeilijk te maken.
Ook Jochem Seitzinger had tot een kans kunnen komen, mits hij had verwacht dat de tegenstander de bal niet ging aanraken!
Duidelijk was te zien dat Hidde samen met zijn zoon Dylan op het middenveld zich als een vis in het Coevordense water te voelen. De combinaties waren soms een lust voor het oog, voor dit niveau.
Toch was het met de rust nog 0 – 0. Het spel was prima nu de doelpunten nog.
Je zag de leiding onder leiding van Arjan peinzen. Wie te brengen om een doelpunt te forceren. En zo opeens leek er een eureka moment te zijn gekomen en werd op het laatste moment toch Albert Hindriks naar buiten gestuurd om de warming up mee te lopen met Martijn Schut en Patrick Hendriks die er de 2de helft inkwamen.
Het inbrengen van Albert Hindriks was inderdaad een schot in de roos. Frivool passeerde hij zijn tegenstanders, achter het standbeen langs natuurlijk, alsof ze er niet stonden.
Tot ieders grote verbazing pentreerde Albert, in de 53 minuut, vanaf de rechter vlank het 16 meter gebied van CSVC, schoot in slow motion, de keeper dook in slow motion over de bal heen en de bal ketste zomaar tegen de touwen aan…
Het was raak Albert Hindriks scoorde de 0 – 1 en het publiek juichte, alsof het kampioenschap binnen was. Albert scoorde voor het eerst in 29 jaar weer een doelpunt. Zijn laatste doelpunt scoorde hij voor NWVV/Titan F3 in een thuis duel in 1991 tegen KSC F5. Uitstand toen was 12 – 3.
Zo gek zou het deze wedstrijd niet lopen, al lag dat niet aan Albert. Hij had er nu aan geroken en een paar minuten later schoot hij bijna weer raak met zijn chocolade been. Maar deze trof net geen doel.
Het einde van de wedstrijd was ook voor Albert Hindriks, maar dan in een wat nare bijrol.
Na een duel aan de zijkant van het veld tussen Albert en zijn tegenstander belande zijn tegenstander naar tegen de bording aan. Het bleek dat hij gewond was geraakt aan zijn voorhoofd, waar zoals ik heb gehoord nu 8 hechtingen in zitten.
Op deze manier wil ik en alle knuppels van het 2de de speler nogmaals sterkte wensen.
De scheidsrechter, die overigens goed heeft gefloten, overlegde met de aanvoeders en er werd besloten het laaste kwartier te laten zitten voor wat het was.
Al met al een goede wedstrijd van NWVV 2, met als King of the Match Albert Hindriks.
Met deze zege bekeren de jongens meteen een ronde verder. Dit resulteerde tot nog een gezellig feestje na tijd (op 1,5 meter afstand natuurlijk)!
Hou dit vol jongens, dan ben ik er van overtuigd dat jullie zaterdag 12 september een uitstekende compitiestart gaan beleven thuis tegen SVBO 4.