5 oktober moest NWVV 2 een uitwedstrijd spelen tegen Sweel 3. De langste rit die er deze competitie bij is.
Een ietwat gehavend elftal ging onderweg naar Zweeloo. Leider Arjan van Oosten kon een peloton aan afwezigen afstrepen, dit omdat er een groep zich zat te bezatten bij het kickboksgala in Ter Apel. Toch kon Arjan met behulp van 3 JO17 spelers (Dejee van der Berg, Martijn van der Veen en Alexandro Uiterwerf) toch gewoon 16 man op papier zetten. Het bleken uiteindelijk 15 man te worden, aangezien Lorenzo Cellucci niet kwam opdagen. Het bleek dat Lorenzo al moe werd aan de gedachten om te gaan voetballen en was dan ook op het bankie in slaap gevallen.
In een net te krappe kleedkamer bleek dat Martijn Stuut weer bij de selectie zat. Hij speelde nu een soort van thuiswedstrijd, aangezien hij de afgelopen weken druk was met verhuizen naar Noordscheschut. Ook was Remon “Dakkie” Barenkamp weer aanwezig. Dit was te merken door onder andere het rare muziek over een stel Chinezen dat uit de box van de knuppels te horen was. Hij was vandaag eerste en enige keeper, aangezien Yoerie Peters afwezig was met een rugblessure. Of ging Yoerie nu liever darten?
Aangekomen op een ronduit belabberd veld, was het even wachten totdat Sweel 3 in het zicht kwam. Deze heren hadden genoeg aan een warming-up van 5 minuten.
De wedstrijd begon en NWVV ging voortvarend in de aanval. Dit resulteerde in kansen en veel druk op de tegenstander. Ook resulteerde dit, in de 14e minuut, dan in de 0 – 1. Een slechte vrije trap van Michael Dummer belande via de kluts in voor de voeten van Ferdinand Smidt die raak schoot.
Ondanks heel slecht spel bleek er geen vuiltje aan de lucht voor de Nieuw Weerdingers. Sweel 3 werd nauwelijks gevaarlijk en Dakkie maakte, omdat hij vrijwel niets te doen had, geen enkele fout.
In de rust sprak Arjan de manschappen dan ook vermanend toe. Het spel moest beter en de kansen moesten worden afgemaakt. Hij wisselde de B junioren om op snelheid wat meer gevaar te stichten.
Helaas vernamen wij in de rust ook dat de scheidsrechter werd gewisseld. Hij kreeg last van hartritmestoornissen waardoor hij de wedstrijd helaas niet kon vervolgen. Wij wensen de heer Blaauwgeers dan ook veel beterschap toe.
In de 2de helft was het spelbeeld totaal omgeslagen. Ook Sweel 3 had gewisseld en een soort van Usain Bolt in het veld gebracht. Deze man kon ongelofelijke snelheden bereiken en ik vraag mij dan ook af waar hij die brommer staan had.
Sweel zette nu NWVV onder druk en de knuppels uit Nieuw Weerdinge hadden problemen om de bal in de ploeg te houden en konden het veld niet meer “klein” houden waardoor alles niet meer belopen kon worden. Dit resulteerde dan ook in de 1 – 1. Een aanvaller van Sweel 3 kwam 1 op 1 met Dakkie, die nog wel uit kwam, maar door de benen werd gepasseerd.
Een aangeslagen NWVV deed in de 55ste minuut nog wel wat terug. Na een goede aanval stond uiteindelijk Michael Dummer op het juiste plekje om de bal binnen te tikken. 1 – 2.
Helaas volgde snel hierop de 2 – 2. In de 58ste minuut kwam Sweel 3 op voorsprong, met behulp van de bal. Die bleek zo heet te zijn geworden dat Remon “Dakkie” Barenkamp een voorzet van de zijkant de bal niet klemvast kon pakken en door de handen liet glippen.
Het laatste beetje hoop op een goed uitslag volgde 4 minuten later toen Sweel 3 de 3 – 2 binnen schoot. Een zichtbaar aangeslagen en moegestreden NWVV deed er nog alles aan om tot scoren te komen, maar het verzet was gebroken.
Uiteindelijk werd het in de 85ste minuut nog 4 – 2. En was de eerste nederlaag van de competitie een feit voor de boys uit Nieuw Weerdinge.
Met beide voeten weer op de aarde moeten de NWVVers zaterdag 12 oktober veerkracht tonen, thuis, tegen laagvlieger Drenthina 4.